Het studentenhuis (Sarah & Matthew)

In de oude binnenstad van George City ligt een groot gebouw wat vroeger als hotel diende, maar nu omgetoverd is in een studentenhuis. Alhoewel het wat verouderd is, is het nog goed onderhouden. Het gebouw is 6 verdiepingen hoog en heeft veel ramen. Op elke verdieping zijn ongeveer 10 kamers die tegenover elkaar aan de buitenmuren van het gebouw liggen. In het midden van elke verdieping zijn er 2 kleine badkamers inclusief douche, 2 wc's en een washok. Verder is er nog een grote gezamenlijke keuken met daaraan een grote woonkamer, met klein balkon. De kamers zijn niet erg groot, er past vaak precies een bed, kast, bureau en nog iets extra's in. In elke kamer is ook een wasbak.

(als je jouw personage hier ook wilt laten wonen, moet je het even zeggen (: )

Matthew had zijn spullen deze ochtend naar het huis versleept. Hij had nog een paar maanden bij zijn ouders gewoond na zijn tijd in de kliniek alleen was hij daar nu echt wel klaar mee. Zijn ouders en hij konden niet zo goed met elkaar over weg. Het was leuk om Tamar en Jason weer eens te zien en tijd met hen door te brengen. Zijn zusje was de eerste paar weken kei boos op hem geweest, alleen was dat snel afgezwakt toen ze door had dat hij veranderd was. Ze was weer het lieve meisje geworden dat ze altijd was geweest. Jason had hem een klap verkocht, gezegd dat hij zich niet meer zo stom moest gedragen en daarna was de lucht tussen hen al geklaard geweest. Zijn ouders daarin tegen bleven uitkijken naar het moment dat hij de fout weer in zou gaan, hij zag het maar als een soort van zelf bescherming van hen. Hij kon het hen wel vergeven, hij had stomme dingen gedaan en moest daar voor boeten. Alleen deze kamer zag hij als een nieuwe start.
Met zijn gitaarkoffer op zijn rug liep hij het gebouw binnen. Klaar voor zijn nieuwe leven.

even vraagje hoor, Sarah en Matthew kenden elkaar toch al?

Ja maar ze weten niet in hetzelfde huis wonen tot nu...

nee oke prima, waar kennen ze elkaar dan van? want als ze hem kent na zijn tijd in de kliniek, weet ze misschien nog niks van zijn problemen, maar als ze hem daarvoor al kende, waarschijnlijk wel.
~~
Gapend kwam Sarah haar kamer uit en liep op haar sloffen richting de keuken. Het mocht dan al wat later op de dag zijn, Sarah had toch niet echt iets te doen vandaag. Daarom ook haar geruite pyjamabroek, simpele hemdje en de rommelige haren. Ze hoorde de stemmen haar al tegemoet komen vanuit de woonkamer die grensde aan de keuken, alleen het barretje ertussen scheidde ze van elkaar. 'Goedemorgen allemaal.' Zei ze met een glimlach terwijl ze de keuken binnenliep. Een paar van de jongens die op dezelfde verdieping zaten en die ze daarom ook goed kende, keken op van hun gesprek en lachten even om Sarah. 'Goedemorgen? Ik weet niet of je het doorhebt, maar het is al middag hoor Sarah.' Zei één van de jongens en Sarah rolde met haar ogen terwijl ze een kop koffie zette. 'Jaja, alsof jij nooit eens uitslaapt.' Zei ze op een toon die nog wat sporen had van een ochtendhumeur. Snel smeerde ze een paar broodjes en ging daarna tussen de jongens op de bank zitten om ze op te peuzelen. Tussendoor nam ze slokken koffie, luisterde ze naar het gesprek en zei soms ook nog wat.

Ze kennen elkaar van de basisschool... Maar Sarah weet dat niet, want hij is dan in die tijd verhuist ofzo, en daarna raakte hij pas aan de drugs.. dus dan zijn ze elkaar gewoon uit het oog verloren ofzo...
________-
Matthew had zijn spullen boven neer gezet in zijn kamer. Het leek hem een goed plan om zichzelf maar eens voor te gaan stellen bij de mensen die hier al woonde. Hij had alleen een jongen gesproken die hiervoor de kamer had gehuurd omdat hij iemand zocht die zijn kamer over kon nemen. Er was toen niemand thuis geweest en hij had dus ook nog niemand ontmoet. Met een vrolijk glimlach liep hij de keuken binnen, verwachtend dat daar wel mensen zouden zitten. Hij zag een paar mensen op de bank zitten. Hij lette nog niet echt op gezichten. 'Hallo, ehm.. Ik ben Matthew,' stelde hij zichzelf voor. 'Ik huur hier een kamer,' zei hij vervolgens. Hij was nooit zo goed in eerste ontmoetingen.

Sarah moest net lachen om een opmerking van de jongens toen er iemand binnenkwam lopen. Verrast keek ze op naar de jongen en terwijl de anderen hem begroetten, bekeek ze hem even goed. Hij had iets bekends, dat wist ze zeker, maar ze kon er haar vinger niet opleggen. ' Heyy, ik ben Sarah.' Zei ze met een vriendelijk glimlachje en haalde even een hand door haar lange haren in een poging ze wat te fatsoeneren. Het gebeurde nogal vaak dat wanneer er een onbekende was, ze opeens verlegen en wat onzeker werd. ' Ga maar zitten hoor, wil je wat te drinken?' Zei ze snel en stond al op om naar de keuken te lopen met haar lege bord en kop.

De stem had wat bekends van het meisje. Er ging bij Matthew vrijwel direct een lampje branden toen ze haar naam zei. 'Sarah Carossa?' vroeg hij met een vrolijke glimlach, hij had nooit gedacht dat hij haar hier tegen zou komen. Ze was iemand geweest waar hij erg op gesteld was geraakt toen hij klein was, het was dan voor hem ook verschrikkelijk geweest toen zijn ouders hadden besloten te verhuizen, het had het einde van hun vriendschap betekend en Matthew had het toen een week lang niet kunnen vergeven. Vervolgens, zoals dat met een kind gaat, maakte hij vriendjes in zijn nieuwe thuis en was alles weer normaal geworden. Al heel lang had hij niet meer aan Sarah gedacht, niet geweten dat hij haar ooit nog tegen zou komen.

Heel even stokte Sarah in haar beweging toen ze Matthew haar naam hoorde noemen. Ze zette rustig haar bord en beker neer en draaide zich langzaam om. Terwijl ze tegen het aanrecht leunde, keek ze naar Matthew en veegde een lok haar achter haar oor. ' Ja dat ben ik.' Zei ze met een glimlachje en bekeek hem nog eens heel goed. Ze wendde haar blik echter weer snel af en liep naar de koelkast. Terwijl ze een pak sap eruit haalde, vroeg ze Matthew:' Kennen wij elkaar?'

Matthew keek Sarah eventjes aan en lachte toen vrolijk. 'Dat is echt heel lang geleden,' zei hij tegen haar. 'En, ja, maar blijkbaar ben jij het een beetje vergeten,' lachte hij haar toen toe. 'Ik ben Matthew, van vroeger, toen ik in de zandbak al jou zandtaartjes kapottrapte,' zei hij met een glimlach tegen haar. Hij had haar lopen treiteren maar uiteindelijk had hij zijn excuses gemaakt aan haar. Eigenlijk was hij alleen maar bezig geweest om met haar te praten alleen had hij geen idee gehad hoe dat moest.

Drinkend uit het pak, keek Sarah naar Matthew en luisterde naar hem. Ze kneep even haar ogen samen toen ze dacht te weten wie hij bedoelde. Snel zette ze het pak weer weg en liep naar hem toe. Nu ze hem herkende, kwam er een glimlach op haar lippen en werd ze als vanzelf meer ontspannen. 'Hmm Matthew Knight... dat is inderdaad lang geleden.' Zei ze alsof ze niet heel erg onder de indruk was terwijl ze even om hem heen liep. Maar kort daarna kwam er al een grijns op haar gezicht en sloeg ze haar armen om hem heen. ' Natuurlijk ben ik dat niet vergeten, al moest die herinnering inderdaad even opgefrist worden.' Lachte ze vrolijk terwijl ze met even vrolijke ogen naar hem keek.

Matthew lachte toen Sarah doorkreeg wie hij was. Het was leuk om haar weer te zien, hoewel hij het niet echt wist had hij haar vroeger best wel gemist. Hij knuffelde haar en tilde haar kort op omdat ze kleiner was dan hij. 'Maar je hoeft je geen zorgen te maken, ik zal je taartjes niet meer slopen,' zei hij met een lichtelijk grijns.

Sarah grinnikte even toen hij haar optilde en vertelde dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. 'Dat is echt een hele opluchting.' Zei ze grijnzend terwijl ze hem weer losliet. De jongens die bij Sarah op de bank hadden gezeten, begonnen opeens te lachen. 'Wat is er nou weer?' Zei ze met een opgetrokken wenkbrauw, waarop ze nog meer gelach kreeg. 'Niks hoor, we vroegen ons alleen of hoe het kan dat deze jongen binnen een minuut al jouw aandacht krijgt, terwijl wij al maanden proberen ook maar een beetje ervan te krijgen.' Zei de ene. Sarah liet een geergerd geluid horen waarop volgde:' Oh hou toch je klep!' Ze smeet één van de kussens uit de stoel naast haar naar hun hoofd. Al wist ze dat de jongens nooit serieus konden zijn, schaamde ze zich toch een beetje en liep daarom ook weer naar de keuken. 'Wat doe je hier eigenlijk? Oh en wilde jou nog wat te drinken of niet?' Richtte ze weer op Matthew.

Matthew liet Sarah al snel weer los, de vereniging tussen hen voelde nu al goed aan voor hem. Het was leuk om haar weer te zien, alleen hoopte hij dat Sarah niet zou gaan vragen wat hij de afgelopen paar jaar had gedaan. Hij dacht niet dat Sarah daar erg vrolijk van zou worden. Hij lachte vrolijk mee met de jongens om hun opmerkingen. Hij liep achter Sarah de keuken binnen, hij had het gevoel dat Sarah zich een beetje schaamde voor de jongens. 'Ow ik was het thuis wel een beetje zat. Tamar begint redelijk in de puberteit te komen,' zei hij met een scheve grijns. Natuurlijk was zijn lieve zusje niet de reden dat hij het huis was ontvlucht. 'Daarbij ben ik bezig met een studie bij GCU, dus leek het me handig om daar in de buurt een kamer te nemen,' legde hij haar verder uit. 'Ow en ja ik wil wel een glas cola ofzo,' zei hij tegen haar.

Sarah draaide zich glimlachend om naar Matthew en luisterde zo even naar wat hij te zeggen had. Ze dacht niet dat ze binnenkort die glimlach nog van haar gezicht zou krijgen, in ieder geval niet voor de komende paar uur. Ze vond het echt heel leuk om Matthew weer te zien en ze was eerlijk gezegd erg nieuwsgierig naar wat hij in de tussentijd allemaal had gedaan. Terwijl hij praatte, bekeek ze Matthew een beetje. Het was niet raar dat ze hem eerst niet herkend had, hij was zo anders dan vroeger. Vroeger was hij echt nog een jochie geweest, klein, smal, maar nu was hij verre van dat. Ze richtte haar blik weer op zijn gezicht en knikte begrijpend waarna ze naar de koelkast liep. Terwijl ze een glas cola voor hem pakte, zei ze:' Leuk, ik doe zelf geen studie meer, maar ik vond het hier eigenlijk te gezellig om weg te gaan.' Ze liep naar Matthew toe en reikte hem het glas cola aan. ' Ik wil echt alles horen over wat je hebt gedaan enzo, maar ik denk dat jij ook wel je kamer wilt inrichten of in ieder geval je spullen kwijt wil en ik moet nog even douchen, dus wat dacht je ervan om vanavond ergens heen te gaan, dan kunnen we rustig even bijkletsen.' Zei ze met een grote glimlach .

Matthew glimlachte ook breed, het was ontzettend leuk om Sarah weer terug te zien na zo'n lange tijd. 'Klinkt als een goed plan,' zei hij tegen haar. 'Vanavond zeven uur?' vroeg hij. 'Alleen moet je dan wel even bedenken waar we heen gaan want ik ken de buurt hier niet zo heel goed,' zei hij tegen haar. Dat klopte deels, hij kende deze buurt redelijk maar alleen de plaatsen waar flink gedealt werd. Dat leek hem nou niet echt een goede plek om Sarah mee naar toe te nemen.

Sarah keek glimlachend op naar hem en knikte instemmend. ' Dat moet lukken, dan gaan we eerst wat eten en daarna laat ik je wel de leuke plekjes hier zien.' Zei ze vrolijk en gaf hem nog een snelle knuffel voor ze de gang in verdween richting haar kamer. Terwijl ze haar spullen voor het douchen bij elkaar zocht, dacht ze na over de plekken waar ze heen konden gaan. Al snel dwaalde haar gedachten echter af naar vroeger, haar lagere schooltijd om precies te zijn. Zij en Matthew hadden altijd dikke lol gehad en ze vond het een apart naar leuk toeval dat ze elkaar nu weer tegenkwamen. Ze kleedde zich uit tot haar ondergoed en sloeg een handdoek om haar lichaam, waarna ze met de rest van haar spullen naar de douches liep.

Matthew knuffelde haar terug en liep vervolgens naar zijn eigen kamer zodat hij bezig kon gaan met het inrichten ervan. Hij had niet heel erg veel spullen meer, de meeste spullen die hij had gehad waren achter gelaten in de loods, in de kliniek had hij de behoefte nooit gevoeld om er veel van zijn eigen zooi neer te zetten. Hij had alleen nog dingen van heel vroeger, en ook dit riep natuurlijk herinneringen op.