Restaurant Grand Turquoise

Sam liet de surfplank landen voor het gebouw. Hij sprong eraf en stak zijn hand uit om Levi te helpen, al was dat eigenlijk niet nodig. Hij bekeek het gebouw, volgde het omhoog en floot even. "Wow, heb ik opeens een rijke stinkerd aan de haak?" vroeg hij plagend aan Levi en hij pakte zijn hand. "Volgens mij moet ik jou vaker plaatsjes laten reserveren." Hij grinnikte en gaf Levi een zoen, voor ze samen naar binnen liepen.

“Overdrijf niet alsjeblieft” Maar je zag duidelijk de trots in Levi’s ogen. Ja directeur zijn betaalde goed maar het neemt ook veel tijd in beslag. “Alleen ben ik niet echt erop gekleed. Het personeel heeft mij nog nooit zonder pak gezien, dit zou de eerste keer zijn” Levi keek hem glimlachend aan en keek even naar de hand van Sam. Was het zo verstandig als ze wisten dat Sam zijn date was. “Sam…” levi trok zachtjes zijn hand terug. “Het is beter als de pers niet te weten komt dat ik met een man date. Dadelijk komen ze dat op mijn werk te weten en de meeste jongeren hebben een haat tegen homo’s… Ze zullen dan niet meer door mijn bedrijf geholpen willen worden. Vind je het heel erg te doen alsof het een zakelijke afspraak is?”

Je wilt niet weten wat de hele stad denkt als ze erachter komen wie ik ben, wilde Sam zeggen, maar dat deed hij niet. "Oké," zei hij en het was duidelijk te horen hoe teleurgesteld hij was. "Maar dan kan ik niet eens naast jou gaan zitten. Dan moet er een hele tafel tussen." Hij zuchtte en liep nu toch, niet hand in had, met Levi naar binnen. Hij wist niet hoe het daarbinnen zou gaan en wachtte op wat Levi zou doen. Hij snapte dat Levi niet wilde wat hij had beschreven, maar de volgende keer zocht hij een plekje uit waar ze hem niet kenden en hem ook niet zochten. Dat kon hij tenminste naast zijn date gaan zitten tijdens het eten lekker dicht tegen hem aan.

“Sam” Hij zag de teleurstelling in de man zijn ogen. Het leek wel of Levi voor zijn vriend schaamde. Dat was totaal niet zijn bedoeling geweest. “Sam..” Hij kneep zachtjes in de hand van de man, bracht het naar zijn mond en kuste zijn vingers liefkozend. “Zullen we dan een plekje uitzoeken in het donker? Dan kan je als nog als de gerechten zijn geserveerd naast mij komen zitten goed? Ik vraag wel voor een privé gedeelte, een moment” Levi ging naar de ‘receptie’ van het restaurant. Zei dat dit een hele belangrijke afspraak was waar knopen moeten worden doorgehakt en zij niet verstoord konden worden door het geluid in het restaurant. De privé ruimte kostte misschien een paar tientjes duurder maar hij wilde zijn vriend tevreden stellen. “Kom” hij wenkte naar Sam maar ging nu nog zijn hand niet vasthouden.

"Dat hoef je voor mij echt niet te doen, hoor," zei Sam nog, maar Levi had nu al om die kamer gevraagd. Sam liep dus maar achter hem aan en begon toch te glunderen toen ze in die kamer kwamen. Zijn pruillipje werkte dus nog steeds en daar was hij blij mee. Hij ging tegenover Levi zitten en bestelde bij de vrouw die mee was gelopen. Zodra ze weg was keek hij Levi aan en hij begon te lachen. "Dit meen je niet, toch?" vroeg hij grinnikend. "Jij kan gewoon ergens binnenlopen, vragen om een privékamer voor een zakenafspraak en daar gewoon gaan zitten met je date." Hij liet zijn hoofd op zijn handen rusten en keek Levi vol verliefdheid aan. "Toch zal ik eraan moeten wennen, Handsome." Hij glimlachte en gaf Levi een speelse schop onder tafel.

Hij wilde gewoon Sam gelukkig zien en de teleurstelling in zijn ogen, nee dat is iets wat Levi niet kon accepteren. Zo vond Sam het niet leuk om uit eten te gaan. Hij vond het al lief dat Sam zich toch wilde aanpassen voor Levi. Dit was een kleine compensatie. Eenmaal in de privé kamer wat heel netjes uitzag, strak maar totaal niet romantisch – echt iets voor een zakelijke afspraak ging Levi zitten. “Dit meen ik wel” Levi bestelde een sprite en kreeg ondertussen de menukaar toegereikt. “Ik krijg alles voor elkaar.” Zijn ogen glunderde van trots want hij had het toch wel even voor elkaar gekregen. Levi lachte zachtjes wanneer hij een speelse schop onder de tafel voelde. “Rustig aan hé” Hij keek naar zijn menukaar en begon te denken wat hij wilde gaan bestellen. “Wat wil jij eigenlijk bestellen?”

"Oké, dus jij krijgt alles voor elkaar," zei Sam en zijn ogen begonnen ondeugend te glunderen bij het horen van die informatie. Sam keek op zijn eigen kaart en ging de gerechten af. Hij noemde er een aantal op, niet om Levi te laten kiezen, maar om aan te geven wat hij wilde. Het was alleen een hoofdgerecht, maar met een salade en meer van dat soort dingen. Aangezien hij naast Levi wilde zitten tijdens het eten, wilde hij niet dat de bediening steeds binnen zou komen lopen. Dan zou Levi 'ontdekt' worden en was kennelijk zijn reputatie naar de maan. Dat wilde Sam natuurlijk niet, want Levi was samen met Tyson zijn nummer één.

“Ja alles” duidde Levi nogmaals aan. Hij keek naar een aantal gerechten. Hij besloot voor een voorgerecht, gebakken champignons met een heerlijk sausje, een visgerecht als hoofdgerecht met een salade erbij en nagerecht wist hij nog niet. Hij wilde ook stokbrood met kruidenboter voor erbij. “Ik denk al dat ik weet wat ik wil. Wel een goed idee van de salade, die wil ik extra bij mijn hoofdgerecht” De vrouw kwam terug om hun bestelling op te nemen en Levi zei wat hij wilde.

Ook Sam bestelde en hij wachtte tot de vrouw de kamer uit was gelopen, om daarna snel om de tafel heen te draaien en bij Levi op schoot te ploffen. "Je weet dat ik daar dan gebruik van ga maken, hè," zei hij lachend en hij gaf Levi een zoen. Hij sloeg zijn armen om hem heen, trok zijn benen op en vleide zich tegen hem aan met zijn hoofd op Levi's schouder. Hij legde zijn mobiel op tafel. "Zodat we net kunnen doen alsof we bij elkaar moeten zitten om iets belangrijks te bekijken," zei hij lachend. "Dan schiet ik hier weg als ze binnenkomen en zit ik dicht naast je, kijkend op het mobiel." Hij glimlachte vrolijk en zoende Levi weer. Deze keer ging hij er weer helemaal in op.

Binnen enkele secondes toen de vrouw net de kamer was uitgelopen kwam Sam op zijn schoot zitten. "De grote beer bij mij op schoot wat een eer" Hij snoof in Sam zijn haren, de man rook weer lekker zoals gewoonlijk. Een beetje naar de natuur omdat ze toe straks in de buitenlucht hadden gezeten. Hij rook naar de gevallen bladeren, de winter. "Jij bent echt snel... Luchtmeesters eigen denk ik" Hij knuffelde zijn mannetje innig. Vond dit wel eens leuk. Nu zag Sam eens bij hem op schoot. Wel grappig om te zien, zo'n grote vent die op iemand zijn schoot zat. "Dat is nog pas eens denkwerk. Goed van je bedacht" Hij gaf Sam een lief schouderklopje en glimlachte liefdevol naar zijn vriend. Hij voelde hoe Sam hem weer kuste en Levi ging er natuurlijk op in. Het moment was gewoon perfect desondanks dat de kamer een zakelijke uitstraling had. De mannen wisten door hun liefde voor elkaar op elke plek gewoon in het moment op te gaan. Hij gleed met zijn tong langs de lippen van Sam vragend om toestemming.

Sam glunderde van trots toen Levi dat zei en tijdens de zoen liet hij Levi's tong naar binnen. Hij vond eigenlijk dat Levi geen toestemming meer hoefde te vragen, al waren ze weer opnieuw begonnen. Sam verwachtte niet dat het nog kapot kon. "Maar, vertel nou eens hoe je dood hebt gespeeld en dit allemaal hebt bereikt?" vroeg hij na een paar minuten waarin alleen zoen geluidjes te horen waren geweest. "En beloof me dat je me eens rond gaat leiden in jouw nieuwe huisje." Met de nadruk op het verklein woord natuurlijk, want Sam kon niet geloven dat Levi nog steeds zo zou wonen als hij deed voordat ze uit elkaar gingen. Eigenlijk nog voordat ze tijdelijk samen hadden gewoond. Sam gaf Levi nog snel een zoen voor hij hem aan het woord liet.

Levi hoefde dit keer niet op adem te komen omdat hij zijn controle wist te behouden. Hij streek met zijn vingers door zijn bruine lokken en luisterde naar de vragen die Samwell aan hem stelde. “Oké… Ik zal het je even uitleggen. Toen wij uit elkaar gingen was ik echt depressief… Ik dronk, zat weer aan de drugs en ik begon steeds meer in dat wereldje te komen. Toen besefte ik dat ik dat wereldje wilde achterlaten. Dus ik zorgde ervoor dat er een gigantische explosie werd gemaakt, door mijn geweldige vuursturen. Ik zorgde voor een lijk die helemaal verbrand was zodat je niets meer van zag. Niet meer zag dat ik het was… Althans ik was het want mensen wisten dat ik in dat gebouw was. En toen heb ik het een aantal dagen nog van een afstand in de gaten gehouden en ze waren mij vergeten. Mijn plek werd snel al ingenomen door…” Levi wilde de naam niet eens noemen. “Ik ga die naam niet eens uitspreken, is het niet eens waard. En toen besloot ik om weg te gaan en hierheen te verhuizen. Van alles weg, een hele nieuwe start. En je bent altijd welkom in mijn huis” nadruk gelegd op het woord huis. “Met Tyson, blijven jullie een weekendje logeren als dat gaat natuurlijk”

Sorryyyyyy!
Ik ben zo’n ei! Ik dacht dat je nog moest reageren, ik wachten en wachten , maar had ik bij de verkeerde topic gekeken :S

Jammie, ei.

Sam luisterde naar alles wat Levi vertelde. Hij vond dat die het goed gedaan had, ervoor zorgen dat hij uit het wereldje kon. "Ik ben trots op je," zei hij daarom ook en hij nam Levi hoofd tussen zijn handen en gaf hem een kus op zijn voorhoofd. En daarna natuurlijk op de mond. "En ik denk dat we graag willen komen, al moet ik nog bedenken hoe dat dan met Tyson zou gaan." Hij glimlachte en gaf Levi nog een zoen. "Maar dan nog steeds, hoe heb je het voor elkaar gekregen om in zes maanden zo goedverdienend te worden? Ik verwacht niet dat het mij zou lukken." Toch, als hij geld kreeg voor zijn heldendaden, dan was hij nu waarschijnlijk al miljonair geweest.

"Ja ben je trots op me? Dat vind ik wel fijn om te horen. Ik klonk zo niet als mijzelf... Of misschien ben ik dit wel altijd geweest maar door hoe mij leven is verlopen werd ik iets anders. " Hij kreeg een kus op zijn voorhoofd wat betekende dat hij werd gezegend. Daarna een kus op zijn mond en glimlachte gelukzalig. Hij wilde zo graag weer een relatie met Samwell en dan kwam Tyson er maar bij. Hij moest vast allen wennen, misschien zou hij het kindje uiteindelijk wel gaan mogen. Wie weet. "Ik ben niet rijk hé. Als directeur krijg je gewoon echt goed betaald, bonussen en zelf breng ik ook veel projecten binnen. Ik praat ook vaak met de jongeren, iedere week minstens 1 keer om zelf mij verhaal te doen. Ik was net zoals hun en wil laten zien dat het ook anders kan" Levi hoorde de deur opengaan. "Sam" zei hij gauw.

Nog voor Levi zijn naam had kunnen fluisteren, zat Sam naast hem op de stoel en hield hij zich geïnteresseerd in het mobiel, waar hij samen met Levi overheen boog. Er was niets te zien, maar dat hoefde de bediening niet te weten. Hij deed net alsof hij de ober pas opmerkte toen hij naast hun tafel stond, deed alsof hij zijn mobiel uitzette en keek op om het eten te verwelkomen. "Dank u," zei hij, toen alles klaar stond en hij wachtte tot de dame weer de kamer uit was gelopen. Daarna keek hij Levi aan en hij begon te lachen. Hij schoof op de bank dicht tegen Levi aan en schoof zijn bord mee. "Je hoeft je om mij geen zorgen te maken, Handsome," zei hij en hij gaf Levi een zoen. "Ik ben snel genoeg. Maar nu, smakelijk eten." En hij viel aan alsof hij in geen jaren had gegeten.

Levi keek verbaasd naast Sam die al naast hem zat voordat hij zijn naam over zijn lippen sprak. De man keek naar de telefoon of ze iets zakelijks aan het bespreken waren. "Aah zoo" Hij bedankte de vrouw maar bleef naar de telefoon kijken. "Dit begrijp ik nog wel" Hij zei maar iets. Toen ze weg was kwam zijn vriend al gauw weer naast hem zitten. "Smakelijk" En levi begon rustig aan zijn voorgerecht. Sam at alsof die al dagen was uitgehongerd. De man moest zachtjes lachen.

Sam vleide zich tegen Levi aan en begon al snel rustiger te eten. "Sorry," zei hij, nadat hij snel een hap had weggeslikt en hij kleurde een beetje rood. "Maar ik eet normaal gesproken voor half acht." Hij ging rustig door en bedacht dat Tyson nu al in bed zou liggen. Zou hij slapen nu zijn vader niet thuis was? Hij scheen Sarah aardig te vinden, maar je wist niet hoe zo'n baby kon reageren als ze naar bed moesten. Maar Sarah zou bellen als het haar niet lukte en Sam had verteld dat ze zich niet hoefde te schamen als dat zover kwam. Maar er was nog niet gebeld, dus het was goed. Sam prikte zijn vork in een stukje van Levi's vlees en stopte het in zijn mond. "Dus, wanneer kan ik jou weer mijn vriendje noemen?" vroeg hij vrolijk en hij ging weer verder met zijn eigen eten.

Levi deed zijn arm om Sam en met de ander at die tevreden aan zijn champignons. “Waarom bied je je verontschuldigen aan? Dat is echt nergens voor nodig. Wees gewoon lekker jezelf. Ben niet anders gewend” Hij drukte zijn lippen tegen de wang van de man voordat hij weer tevreden verder begon met eten. Bij zijn vraag verslikte Levi in zijn eten, begon te hoesten en nam snel een slok van zijn drinken. “Umh…” Dat was echt een goede vraag. Misschien nu? Dacht de man bij zichzelf. Was het zo verstandig om te handelen in het moment? Het moest toch ook kijken hoe het met Tyson ging? “Ik weet het niet” een zucht van twijfel rolde over zijn lippen. “Het moet met Tyson eerst een beetje klikken, althans ik moet proberen jou te kunnen delen en als dat gaat kunnen we weer opnieuw beginnen met onze relatie”

Sam luisterde goed naar Levi. "Met andere woorden, jij moet een paar dagen bij ons doorbrengen," zei hij en hij gaf hem een speelse stomp tegen zijn schouder. "Woehoe, logeerpartijtje." Hij grinnikte en at weer even verder. "Toch lijkt me dat een goed idee." Hij prikte een stuk vlees aan zijn vork en at het op. Daarna keek hij Levi diep in zijn ogen en hij gaf hem een zoen op zijn wang. "Ik denk niet dat Ty er een probleem mee zal hebben." Hij glimlachte en sloeg zijn arm om Levi heen.

“Ja misschien is dat wel een goed idee. Het kan wel alleen van vrijdag tot maandagochtend want ik moet gewoon werken daarna” Levi pakte zijn papierenagenda erbij. Hij schreef meestal al zijn afspraken over van zijn digitale agenda naar deze. “Even kijken, zullen we volgend weekend doen? Komt jou dat uit? “ Levi grinnikte toen hij een stomp tegen zijn schouder voelen. “Ow god… Dadelijk krijg ik al spijt van deze beslissing” Hij pakte Sam zijn hoofd tussen zijn twee handen en beet speels in het topje van de neus. Ze keken elkaar diep in de ogen aan wat heel prettig aanvoelde deze oogcontact. Hoe gek kon je op iemand zijn? “Het betekent wel geen jeweetwel… seks” fluisterde hij. “Ik wil hem geen trauma bezorgen” Ook al zouden baby’s dat niet kunnen herinneren. Hij vond het verkeerd om in het weekend met Sam naar bed te gaan. Eerst kijken hoe het zou zijn met Tyson erbij.

"Dat zullen we nog wel zien, Handsome," zei Sam lachend en hij tikte op Levi's neus. "Maar oké, komend weekend vind ik prima." Hij gaf Levi een zoen en liet eventjes niet los. Daarna ging hij weer gewoon verder met eten, want hij had echt honger, nog steeds. "Denk trouwens maar niet dat ik of jij op de bank slaapt, dan, want daar heb ik geen zin in." Hij keek op zijn horloge. Kwart over acht. Hij at rustig door. Er was geen haast, maar er waren ook geen zeeën van tijd. Hij wilde echt om tien uur thuis zijn. Dan kon hij nog even slapen voor Tyson om half twee weer wakker werd. En daarna om vijf uur. Sam moest het mannetje nageven dat hij een goed gevoel had voor tijd.

“Ik meen het hoor” Hij begon nu rustig aan zijn hoofdgerecht. Hij at namelijk niet zo snel als Sam en ook niet meteen zoveel, dan zat die al binnen 2 minuten vol. “Je vind het wel leuk om mij zo vast te houden hé” Hij kuste de man vertederend. “Ik wilde heel graag op de bank slapen! Wat moet Tyson wel niet denken dat twee mannen samen gaan slapen?” Natuurlijk bedoelde hij dat als grap want een baby kon daar nog niet over na denken. “Het is nu 8 uur, als we snel eten dan zijn we rond half 9 klaar en dan moet jij vertrekken anders ben je nooit op tijd thuis”

"Ik hoef pas om tien uur thuis te zijn hoor," zei Sam. "En als het nodig is vliegen we zo snel als de wind, wat inhoud dat het van de ene naar de andere kant van de stad nauwelijks tien minuten is." Hij at rustig door en legde zijn hand op Levi's hand. "Trouwens, Ty denkt nog niet en slaapt twee kamers verder. Het enige is dat ik er twee keer per nacht uit moet. En ik denk dat als ik een man zou hebben gehad," hij kneep zacht in Levi's hand, "dat hij er dan niets raars aan zou hebben gevonden." Hij keek Levi aan, want dit gesprek hadden ze al gevoerd. Sam wist zeker dat Tyson het niet raar zou gaan vinden, omdat hij niet anders wist.

“Ja maar Sam, ik doe er een anderhalf uur over om te rijden van mijn stad naar die van jou, naar jou luchtberg. Dus dan kom je toch nooit op tijd thuis?” Hij keek verbaasd. “10 minuten? Weet je zeker dat je maar 10 minuten nodig hebt?” Levi nam nog een aantal gappen. De man keek naar de hand die hij op de zijne voelde. “Twee keer per nacht?” Wist hij precies wanneer Tyson wakker werd dan? “Hoe weet je dat het maar 2 keer is? Moet je soms niet vaker opstaan?” vroeg Levi. “Ja ja…” mompelde de man zachtjes. “Dat denk jij en laten we maar niet terugvallen op het gesprek van toen. “ Hij hield nu Sam zijn hand vast. “Wat als er dadelijk… Wat als het dadelijk niet werkt? Als ik het niet kan accepteren? Al die moeite wat we nu doen. De pijn die we ons dan beiden hadden kunnen besparen”

"De wind gaat sneller dan honderd kilometer per uur, Handsome," zei Sam lachend. "En Tyson heeft gewoon gevoel voor tijd." Hij luisterde naar alles wat Levi te zeggen had en hij legde zijn vork neer. Hij stond op en bij Levi op schoot zitten, met hun buiken naar elkaar toe. Hij sloeg zijn armen om hem heen en gaf hem eerst een zoen voor hij begon te praten. "Wat is nou precies het probleem, Levi?" vroeg hij. "Had je liever gehad dat je mee had gewerkt aan dat kind? Of had je willen wachten? Als je er niet te lang over doet zal Ty jou als zijn tweede vader zien en jij zal van hem houden. Je moet niet denken zoals je nu denkt, jullie zijn allebei even belangrijk voor mij en ik zou er zes maanden geleden alles voor over hebben gehad om hem van ons twee te laten zijn." Hij gaf Levi een stevige knuffel en bleef op zijn schoot zitten.

“Kun je zien dat ik toch niet zo intelligent bent. Vraag mij af hoe ik als directeur ben geëindigd met mijn IQ van een aap” Hij lachte zachtjes. “Slim kindje net zoals zijn vader. “ Levi keek even op toen Sam op zijn schoot ging zitten zodat hun gezichten naar elkaar toe waren gericht. “Probleem? Er zijn zoveel problemen” een zucht rolde over zijn lippen. “Ik had eigenlijk gewild dat je gewoon niet met Heather naar bed was geweest, klinkt vrij egoïstisch” Levi streek met zijn vingers over de bovenarm van de man. “En nee ik heb die keuze bewust gemaakt. Ik wil niet dat Tyson mij als zijn tweede vader gaat zien Sam. Snap je dan niet dat er een vrouw in zijn leven moet? Een moeder figuur? Ik ben niet geschikt als vader want ik heb nooit kinderen gewild in mijn leven en dat ben ik ook niet van plan” Hij duwde Sam van zich af en legde zijn servet op zijn bord. “Wacht maar over een paar jaar Sam. Als die Heather volwassen genoeg is komt zij het kind opeisen met die vriend van haar. Dat gebeurd tegenwoordig zo vaak. Het blijft haar eerste kind en denk je niet dat Tyson uiteindelijk wilt weten wat er met zijn moeder is gebeurd?”

"Ik zou Tyson aanmoedigen om op zoek te gaan naar zijn moeder als hij daar klaar voor is en dat wil," zei Sam vastberaden. "Daarbij ga ik het geen geheim voor hem laten zijn dat hij ergens nog een moeder heeft. En zolang ik het goed doe, heeft hij geen moederfiguur nodig. Al helemaal niet als ik hulp krijg van de enige persoon op deze aarde van wie ik dat wil." Hij keek Levi even duidelijk aan. "Ik kan snappen dat jij geen kinderen wil en ik snap al helemaal dat je niet had gewild dat ik met Heather naar bed ben gegaan, maar dat is inmiddels gebeurd. Jij moet gewoon wennen en ik zal je niet dwingen." Hij wilde gewoon dat alles tussen hem en Levi weer goed kwam, net zo goed als ze het hadden gehad voor hij opstapte. Weer samenwonen, wilde nachten beleven en elkaar liefhebben. Had Levi niet uitgesproken dat hij van hem hield, vlak voor hij van het balkon sprong en wegliep? Hoe zou het daar nu mee zijn?

Hij pakte zijn glas met drinken om het met een aantal slokken leeg te drinken. Hij wilde naar huis, genoeg geweest voor vandaag. Hij wilde toch wel naar de uitleg luisteren van Sam. Misschien miste hij wel een belangrijk punt in dit geheel. Als de dag zou komen dat Tyson naar zijn moeder ging vragen dan moedigde Sam Tyson aan om haar op te zoeken. Levi keek Sam met onzekere ogen bij de woorden ‘als ik hulp krijg van de enige persoon op deze aarde van wie ik dat wil.’ Bedoelde de man daar hem mee? Hij plukte een beetje nerveus aan de stof van zijn broek. “Je gaat mij niet dwingen? Sam wat ga jij doen als ik toch beslis om hier niet in mee te gaan? Als ik jou vertel dat je verder moet gaan zonder mij. Zul je dat doen?” Het werd eens tijd dat Levi eens naar de positieve kanten gingen kijken in plaats telkens de negatieve gedachten spreken. Stel je voor het ging allemaal goed? Hij kreeg een band met Tyson, kon de steun zijn voor Sam en ze zouden een soort 'gezinnetje' zijn? "Ik moet misschien niet zo negatief denken. Het eens van een positief aspect zien"

"Als jij het niet wilt, dan zal ik daar vrede mee sluiten," zei Sam en hij gaf Levi een lange zoen. "Al denk ik dat dat heel moeilijk gaat worden en het uiteindelijk inhoudt dat ik de rest van mijn leven alleen blijf." Hij keek Levi aan en knuffelde hem. Daarna dronk hij zijn glas leeg en legde hij zijn bestek zo neer dat het duidelijk was dat hij klaar was met eten. "Wil je nog een toetje, of wil je naar huis?" vroeg hij voorzichtig. Het maakte hem niet uit, Levi was degene die het op het moment moeilijk had. Hij zou zich schikken. Komend weekend zou hij er wel achter komen, of het ging of niet. Sam hoopte natuurlijk van wel.