Raadselachtige vlakte der kruiken

Samwell keek raar op toen er een blok aarde zijn kant op kwam vliegen. Hij sprong hoog de lucht in, landde op het blok en sprong verder in de richting waar de rots vandaan kwam. Daar zag hij een meisje blokken aarde op een pilaar afschieten. Hij kwam op de grond en sprong omhoog, tot hij boven op de paal stond. Daar keek hij naar het meisje. "Hallo!" riep hij hard naar beneden. "Je moet wat beter uitkijken met die rotsblokken van je." Er kwam alweer een volgende aan en Sam kon hem net op tijd af laten wijken door er een straal lucht op af te sturen.

Terwijl dit meisje nog druk bezig was met het besturen van haar rotsblokken sprong er ineens een gestalte de pilaar op. Hij had waarschijnlijk luchtkrachten beredeneerde het meisje. Anders had hij niet zo hoog kunnen springen. "Of je gaat ergens aders op pilaren springen." merkte ze op. Morgan had niet gemerkt dat de jongen eerder wat verderop bezig geweest was en dus toen bijna een ding tegen z'n kop geslingerd had.

"Of je houdt gewoon rekening met je omgeving?" opperde Samwell op zijn beurt. Hij sprong naar beneden, maar door de luchtsturing landde hij zonder enig geluid op de grond voor het meisje haar neus. "Dus, we weten niet wie hier het eerst was, al denk ik dat jij dat was, maar de vlakte is groot genoeg. Toch betekent dat nog niet dat de rotsblokken ongecontroleerd rond kunnen vliegen." Hij liep weer een stukje achteruit. Ook zijn voetstappen hoorde je nooit.

Doordat Morgan de slechte eigenschap had om snel over iemand te oordelen besloot ze de jongen direct al irritant te vinden. "Deze omgeving is over het algemeen een trainingsgebied, om dan rekening te houden met je omgeving wordt wel erg lastig." Ze haalde haar schouders op terwijl ze een losgeraakte pluk tussen haar elastiekje probeerde te duwen. "En die rotsblokken zijn trouwens allemaal gecontroleerder dan je zou denken." Elk blok ontsnapte pas uit haar aandacht als deze in een rechte baan zat.

Samwell trok zijn wenkbrauw op. Op een trainingsveld hield je toch juist rekening met elkaar? Hij had in elk geval nog nooit iemand op zo'n plaats pijlen in de wilde weg zien schieten of zoiets. Maar hij besloot zijn mond te houden. "Als dit een trainingsveld is, vind je het vast niet erg als ik dit doe," zei hij en hij begon lucht in alle richtingen te sturen. De wind zwol hierdoor aan en als er ergens luchtstralen kruisten, ontstond er een kleine, plaatselijke wervelstorm. Sam hield dus geen rekening met het meisje, want ze had gezegd dat het niet nodig was op een trainingsveld. Maar hij verwachte dat ze er straks wel op terug zou komen.