Het appartement van Nathaniel.

Nathaniel woont in een flat van 5 verdiepingen, op de bovenste verdieping. Het is een normaal huis voor een 21 jarige alleenstaande. Niet te groot, slordig en gemakkelijk, maar modern ingericht. De woman's touch ontbreekt, veel versieringen zijn er niet aangebracht. Maar Nathaniel voelt zich thuis daar, het huis past bij hoe hij is.

Nathaniel had zijn vingers door de hare gevlochten en hij trok haar zachtjes mee naar de grote deur van de flat die boven hem uittorende. Het was rustig, het was donker. Het was nacht. Iedereen sliep nog. Je kon de stilte horen sidderen. Nathaniel trok het meisje naar zicht toe, toen hij bij de deur stil hield. Zijn arm gleed om zijn middel en hij drukte zijn lippen op de hare voor hij de deur open maakte. 'Hmm, heb je al zin om mijn huis van binnen te bekijken?' Vroeg hij schalks en met duidelijke dubbele betekenis. De zucht naar avontuur was te zien in zijn felle blik. Hij gleed met zijn vrije hand in zijn broekzak en haalde de sleutel tevoorschijn. De deur ging open met een klik en Nathaniel trok het meisje achter hem aan de hal in. De hal torende boven hen uit. Het was een bijzonder gewoon gebouw en je zou niet verwachten dat deze jongen zich hier thuis voelde. Maar dat deed hij wel, hij hoorde nergens anders. Hij zette voort naar de lift en drukte op het knopje. Hij leunde met zijn rug tegen de muur, wachtend tot de lift zou aankomen.

Heather liet een zacht geluidje horen toen hij haar kuste. Het voelde prettig aan. 'Zeker,' zei ze. Op dit moment was Heather niet iemand van de vele woorden. Ze wilde hem alleen nog maar, ze dacht alleen nog maar aan haar lichamelijke behoeftes en had geen zin om daarvoor een heel gesprek te gaan houden. Met een zacht lachje liep ze achter hem aan naar binnen. Het duurde niet lang voordat de lift er was. Samen met Nathan stapte ze in de lift. Ze vond de flat niet heel erg bijzonder, daar ging het haar gelukkig ook niet om. Zodra ze in de lift stonden gaf Heather nathan weer een kus, ze beet heel zachtjes op zijn lip en liet haar tong langs zijn ruwige lippen glijden.

Nathan stapte achter haar de lift in, zijn hand lag op haar heup. Achter hem sloten de deuren en de lift ging omhoog. Hij werd overvallen door de zachte lippen van Heather en hongerig beantwoordde hij haar kus. Zijn tong gleed over de hare. Ze smaakte zoet, vermengd met de smaak van alcohol. Een zachte grom rolde uit Nathaniel. Nee, hij was niet de persoon die de liefde bedreef. Hij was daar te ruw voor en de gevoelens ontbraken bij hem. Had hij wel een hart? De deuren gingen weer open en Nathan keek op, ze waren bij de vijfde verdieping aangekomen. Zijn verdieping. Hij keek weer terug naar haar gezicht. 'Hier woon ik.' Verklaarde hij en hij stapte de lift uit en liep naar de deur van zijn appartement. Nu maakte hij zonder te wachten de deur open, en hield deze tegen zodat het meisje erlangs kon lopen. De deur liet hij snel achter hen dichtvallen. Nu hoefde hij zich niet meer in te houden, hij liet er geen gras over groeien en sloeg zijn gespierde armen direct om het meisje heen, waarbij hij haar shirt omhoog schoof. Hij glimlachte brutaal, voordat hij zijn lippen weer op de hare drukte. Ruwer dan eerst. Verlangend naar dat wat zij alleen hem nu kon geven.

Heather glimalchte toen ze naar binnen liep. Toen ze zijn armen van achter haar om zich heen voelde glijden glimlachte ze. Precies wat ze wilde, geen gedoe gewoon meteen aan het werk. Heerlijk. In zijn armen draaide ze zich om en ze kuste hem intens en hongerig. Haar liefelijke gedrag wat ze zo af en toe had vertoont verdween als sneeuw voor de zon. Haar handen begon zijn blouse al open te knopen terwijl ze met haar tong over zijn lippen streek. Smekend om toegang. Heather was inmiddels bij het laatste knoopje aangekomen en maakte dat open. Haar handen gleden over zijn blote borstkast, onder haar vingers voelde ze hoe gespierd hij was.

Nathaniel trok haar ruw naar zich toe en drukte haar lichaam tegen de zijne aan, hij wist wat ze wilde en mocht dat nou eens precies overeen komen met zijn verlangens.. Haar vingers gleden over zijn kleding en voor hij het door had waren alle knoopjes van zijn overhemd losgeknoopt. Hij opende zijn mond en terwijl hij zijn tong langs de hare liet strijken, kreunde hij zachtjes. Hij liet het meisje in zijn armen even los en liet het losse kledingstuk van zijn schouders afglijden. Zijn ontblootte torso torende boven het meisje uit, en hij schoof zijn armen onder haar benen door, om haar op te tillen. Met Heather tegen zich aangedrukt liep hij door naar zijn slaapkamer, de deur duwde hij open met zijn voet, het meisje legde hij op het bed neer. Waarna ook hij zijn brede bed op kroop en over haar heen boog. Hij zette zijn lippen in haar hals en streek met zijn handen over haar buik, over haar dijen. Zijn wangen schuurden in haar nek. Hij kuste zich een weg terug naar haar mond, maar daar bleef hij hangen.

Heather liet hem het voortouw een beetje nemen. Ze had vandaag niet zoveel zin om heel erg hard te werken voor zijn genot. Ditmaal zou zij mogen genieten en daarvoor zou hij eventjes wat meer moeten doen. Haar handen gleden zachtjes over zijn torso heen. Toen hij haar op het bed had gelegd en haar in haar hals zoende kreunde ze zachtjes. Ze had zo haar zwakke plekjes. Haar handen gleden over zijn borst in de richting van zijn buik. Uiteindelijk kwamen ze uit bij zijn broekrand waar ze langs streelde en af en toe een stukje in zijn broek kwam. Toch ging ze nog niet erg ver zodat hij steeds als eerste verder zou gaan.

Nathaniel gleed met zijn handen onder haar t-shirt. Zijn arm gleed om haar middel, hij tilde haar iets omhoog en trok met een soepele beweging haar bovenkleding uit. Hij wist waar hij mee bezig was, en hij was niet van plan om hier heel veel tijd aan te gaan besteden. Haar zachte gekreun spoorde hem alleen maar meer aan om vaart te maken. Waarom zouden ze er nog omheen draaien.. Hij draaide zich om, zodat zijn rug nu op het bed rustte en trok haar bovenop zich, met zijn arm om haar lichaam bewoog hij zich meer naar het midden van het niet al te brede bed.

Heather kreunde nogmaals. De jongen wist waar hij mee bezig was, en het beviel Heather natuurlijk allemaal prima. Ze kuste hem op zijn lippen en daarna begon ze kusjes op zijn wang te drukken, vervolgens op zijn borstkas en zo omlaag. Ze hield van dit gevoel, het voelde goed. Ergens voelde het veilig, want Heather was al zo vaak in deze positie geweest, ze wist inmiddels al niet beter meer.
________
Zo flashforward naar de volgende ochtend??

Toen Nathaniel wakker werd, moest hij even nadenken waar hij was. Hij lag naakt onder zijn dunne laken. Zijn hoofd bonkte en zijn oogleden voelde zwaar. Met moeite tilde hij zijn hoofd op en woelde door zijn haar. Daarbij stootte zijn elleboog tegen het meisje naast hem. Nathaniel schoot overeind en keek neer op de roodharige dame. Hoe was hier hier ooit tegenaan gelopen, hoe was dit ooit kunnen gebeuren. Zijn ogen flikkerden levendig en hij grijnsde. Dat had hij toch weer mooi gedaan, het was verbazingwekkend hoe charmant hij was als hij had gedronken. Verder had hij niet zoveel herinneringen meer aan de avond. Flash-backs schoten door zijn hoofd. Haar naakte lichaam stond plotseling weer op zijn netvlies gebrand. Maar Nathaniel schudde het weg en besloot dat het beter was als hij even wat kleding aan zou trekken. Hij gleed onder zijn deken vandaan en liep naar zijn kast. Onderweg wankelde hij even. De alcohol stroomde nog door zijn bloed en maakte hem wazig. Toen hij zijn kastdeur opendeed viel zijn blik op de klok. Het was al 2 uur 's middags. Hoe lang waren ze ooit bezig geweest? Hij zuchtte even en trok wat kleren uit de kast, die hij snel aantrok.

Heather voelde hoe iemand tegen haar aan stootte, ze had alleen geen zin om echt wakker te worden. Ze draaide zich om en besloot toen dat het beter was als ze toch echt haar ogen open ging doen. Zodra haar ogen open waren voelde ze een kloppende pijn in haar hoofd. Toch iets teveel gedronken. Ze had niet echt vaak last van een kater, daarvoor dronk ze te vaak. Alleen voelde ze wel aan haar lichaam dat ze had gedronken. Ze keek naar Nathan die zich aan het aankleden was. Ze kende geen schaamte maar ze lag nog wel lekker in zijn bed. 'Hoe laat is het?' vroeg ze terwijl ze in de kussens ging liggen en naar het plafond keek. Ze moest vanmiddag weer werken, al had ze er totaal geen zin in.

'Hoe laat is het?' Nathaniel draaide zich om en keek naar het meisje, terwijl hij zijn joggingbroek over zijn kont heen trok. '2 uur.' Antwoordde hij kort, waarna hij zich weer terugdraaide om een t-shirt te pakken en deze over zijn hoofd te trekken. Vaak zette hij het meisje de volgende morgen direct het huis uit, maar deze keer had hij wel tot heel lang geslapen. Hij vond het vreemd dat hij niet wakker geworden was, aangezien hij het niet echt gewend was om iemand naast zich in bed te hebben. Het scheen hem toe dat het meisje het niet zou pikken als hij haar nu de deur uit zou zetten. 'Wat wil je ontbijten?' Vroeg hij langzaam. Het was meer beleefdheid, want veel had hij eigenlijk niet in huis. Zelf ontbeet hij meestal maar heel karig. Hij draaide zich terug naar het meisje en streek neer op het bed, hij rook even aan zijn t-shirt die naast het bed lag en trok een vies gezicht door de geur. Zelf had ze natuurlijk alleen haar kleding van de vorige avond bij zich. En Nathaniel dacht dat de hare, aangezien de zijne dat ook deden, wel naar rook zouden stinken. 'Of wil je eerst wat anders om aan te trekken?' Vroeg hij met een schuine grijns.

Het drong niet helemaal tot Heather door dat Nathan zei dat het al twee uur was. Zodra dat wel gebeurde zat ze recht op in bed. 'Kut, serieus?' zei ze tegen hem. 'Twee uur?' herhaalde ze ongelovig. Ze ging zo ontzettend te laat komen. 'Nee ik hoef geen ontbijt,' zei ze, het was een gewoonte geworden om nooit te ontbijten. Ze hield daardoor een goed figuur, plus de wekelijkse sportschool. 'I'm so screwed,' zei ze terwijl ze weer terug in haar kussens zakte. Ze ging zo erg te laat komen op haar werk en ze dacht niet dat ze nog werk zou hebben na vandaag. Wat inhield dat haar zus boos zou zijn, en dat leidde natuurlijk weer tot ruzie. Haar zus zou haar vermoorden als ze erachter kwam dat Heather ontslagen was doordat ze met een jongen te lang in bed had gelegen.

Nathaniel begon zachtjes te lachen, totdat het bonkende gevoel in zijn hoofd zorgde dat hij daarmee moest stoppen. 'Te laat voor een afspraak?' Vroeg hij geamuseerd. Hij hees zichzelf weer op van het bed en liep terug naar zijn kast om de deur weer dicht te doen. Hij was blij dat hij eigenlijk nooit werkelijk wat te doen had, hij was klaar met school en werkte op het moment alleen 's nachts. Te laat komen was dus eigenlijk geen probleem meer, uitslapen kon eigenlijk altijd. Waardoor hij meer in de nacht leefde dan overdag. Hij vond het eigenlijk wel grappig dat ze te laat zou komen omdat ze te lang bij hem in bed had gelegen. 'Waar moet je heen?' Vroeg hij langzaam, terwijl hij zijn blik over het vurige rode haar liet gaan. Langzaam begon door te dringen waar hij haar ontmoet had. Dat was niet gisteravond geweest, hij had haar voor het eerst bij haar werk gezien.. Zijn oude werk. 'Moet je werken?' Vroeg hij met een brutale grijns en een pesterige blik in zijn ogen. Het was niet zijn bedoeling om mensen zo te behandelen die bij hem wakker werden, en hij zou best wat liever mogen zijn. Maar dit was hoe hij in elkaar zat. Mensen waren nou eenmaal zelf verantwoordelijk voor alles.

Heather gaf hem een zachte duw. 'Ja, maar het maakt toch allemaal niets meer uit,' zei ze tegen hem. 'Ik kom te laat, wordt ontslagen, mijn zus wordt boos, ze kickt me het huis uit en ik moet maar zien waar ik slaap,' zei ze tegen hem. Eigenlijk had ze hem niet zoveel willen vertellen, het was veel te persoonlijk. 'Laat maar, vergeet wat ik zei,' probeerde ze haar fout te herstellen. 'Heb je iets van een blouse ofzo voor mij?' vroeg ze hem toen. Ze had daadwerkelijk niets om aan te trekken en ze voelde zich heel kaal onder de dekens.

Met een onverschilligheid die tekenend was voor hem, haalde Nathaniel zijn schouders op. 'Nou en, je vindt wel een nieuwe baan.' Zei hij. Terwijl hij zijn blik over haar gezicht heen liet glijden. Hij was het zelf ook gewend geweest om te gaan en staan waar hij wilde, een tijd had hij ook geen dak boven het hoofd gehad. Gelukkig was die tijd voorbij. Hij stapte naar achter en viste een witte blouse uit zijn kast, die hij het meisje uitgaf. Het was toch altijd bizar om wakker te worden en er achter te komen dat er naast jouzelf nog iemand in het huis aanwezig was. Gekras klonk aan de deur en Nathaniel deed de deur van zijn slaapkamer open. Een witte kat kwam statig binnenwandelen, met een trotse houding. Ze vond dat zij de baas was van deze woning, en Nathaniel was haar huisdier. De jongen begon echter zachtjes te lachen en kriebelde de kat onder haar kin. Hij had haar gevonden bij de rivier en maar mee naar huis genomen. Ze had geen naam en Nathaniel wist niet tot wie ze eigenlijk behoorde. 'Weet je zeker dat je niet ontbijten wilt?' Vroeg hij, terwijl hij opstond.

'Don't,' zei Heather. Ze doelde op het feit dat hij al een oplossing had bedacht, ze had gewoon geen zin om erover na te denken. Ze pakte de blouse aan van de jongen en trok hem aan. Hij was veel te lang en kon dus door voor een jurkje. Gisteravond had ze een riempje door haar broek heen gehad en die trok ze nu uit haar broek om hem om haar buik heen te doen. Zo zag ze er eigenlijk best schattig uit. 'Wat voor een ontbijt heb je?' vroeg ze de jongen nu haar buik toch wel een beetje begon te knorren.

Nathaniel haalde onverschillig zijn schouders op, als ze het er niet over wilde hebben, dan toch niet. Hij liet zijn blik even over haar heen glijden toen ze zijn blouse aangetrokken had. Waarschijnlijk had alleen een plastic zak haar al goed gestaan, ze was tenslotte een jonge vrouw en die kunnen vrijwel alles hebben, maar toch gleed er een goedkeurende grijns op het gezicht van Nathaniel. De blouse stond haar schattig. 'Ik heb eigenlijk vrij weinig in huis, je kan wel even in de keuken kijken.' Antwoordde hij haar. Waarschijnlijk was er nog wel brood, dat ze konden roosteren. Dat was voor hem altijd het ultieme ontbijt, maar meestal nam hij de tijd er niet voor.