De zwemvijver in het bos

Demi voelde een stroompje uitgespuugd water over haar lippen lopen. Ze had het ijskoud, en haar hemdje en broekje plakten aan haar lichaam. Langzaam opende ze haar ogen, en ze zag Raphaël boven zich hangen. Het voelde als uren, maar ze was nog geen tien seconden buiten bewustzijn geweest. Ze hoestte nog meer water uit en haalde een keer diep adem, en keek verbaasd in Raphaëls ogen. Hij was zo knap, en mooi, en ze kon wel uren in zijn ogen staren.

Raphaël stuurde hun natte lichamen droog nadat hij opgelucht adem had gehaald doordat Demi wakker was geworden. Hij trok zijn jasje om Demi heen en trok Demi dicht tegen zich aan. 'Ik laat je voorlopig niet meer zwemmen,' zei hij tegen haar terwijl hij haar warm probeerde te krijgen. 'Veelste gevaarlijk,' voegde hij er dan aan toe.

Oepss... weer andere foto... maar op die andere was ze te oud xdd

Demi lachte. 'Dat zullen we nog wel eens zien' zei ze eigenwijs en ze leunde tegen hem aan. Ze had het niet meer zo koud nu het water weg was. Maar ze had niet zoveel problemen met zo dichtbij Raphaël zijn. 'Je bent wel een tikkeltje beschermend' merkte ze droog op, en ze sloot haar ogen.

Deze is ook heel leuk
_______
Raphaël hield Demi stevig vast en glimlachte toen ze zo droog opmerkte dat hij beschermend was. 'Blijkbaar is dat nodig, jij vind het namelijk nodig om jezelf in gevaar te brengen,' zei hij met een glimlach tegen haar. Diep in zijn hart wilde hij haar weer kussen, net zoals op het Jizzbalveld maar hij hield zichzelf in. Nam zich voor dat hij zou wachten tot hun date.

Demi haalde haar schouders op. 'Ik heb geen zin om het lieve meisje uit te hangen voor jou' zei ze en ze keek omhoog en stak haar tong naar hem uit. Haar ogen volgden zijn kaaklijn, en keken naar zijn mond en ogen en haar. Ze voelde zich wat licht in haar hoofd door het zuurstof gebrek, maar kon niet wegkijken.

Raphaël streek een pluk haar uit het gezicht van Demi zodat hij haar goed aan kon kijken. 'Je hoeft ook niet het lieve meisje uit te gaan hangen, zolang je maar een beetje voorzichtig doet met jezelf,' zei hij tegen haar. Nog steeds hield hij haar stevig vast, voorlopig wilde hij haar niet los laten.

Demi haalde haar schouders op. 'We zien wel' zei ze, maar omdat ze dacht dat dat antwoord hem niet tevreden zou stellen schakelde ze snel over naar iets anders. 'Wat ben je trouwens van plan voor ons afspraakje, moet ik iets moois aan ofzo.' Haar stem klonk een beetje benauwd bij het idee dat ze een jurk aanmoest.

Raphaël schudde lachend zijn hoofd. 'Dat is een verrassing,' zei hij tegen haar. hij ging haar niet het standaard afspraakje geven wat hij normaal altijd deed dus moest hij zelf ook nog bedenken wat hij precies ging doen. 'Trek maar gewone, makkelijke kleding aan,' zei hij vervolgens tegen haar. Naar een chic restaurant zouden ze niet gaan, hij dacht niet dat hij haar daar veel plezier mee zou doen.

Demi blies haar adem opgelucht uit en glimlachte. 'Okee, komt goed. Weet je trouwens hoe laat het is? Ik moet op tijd thuis zijn' zei ze en ze keek naar haar voeten. Ze moest straks even haar schoenen en de rest van haar kleding zoeken.

Raphaël keek eventjes naar de lucht. De zon was al bezig met zijn weg terug naar beneden wat betekende dat het rond een uur of vijf was. 'Ik denk rond vijf uur, zal ik je naar huis brengen?' vroeg hij haar meteen achter zijn antwoord aan. Hij wilde zeker weten dat ze veilig thuis kwam.

Demi stond voorzichtig op, en merkte gelukkig dat ze niet meer duizelig was. Haar voeten stonden stevig op de grond en de wind waaide bijna niet, niets zou haar uit evenwicht kunnen brengen. 'Ik ga dan maar richting huis. En nee, ik red mezelf wel, tot zaterdag dan' zei ze, omdat ze niet in zo'n meisje wilde veranderen die niks zelf kon. Ze liet zichzelf naar de andere kant van het meer lanceren, greep haar schoenen en verdween het bos in, rennen op blote voeten voelde altijd beter.

Rahpaël baalde er een beetje van dat Demi niet wilde dat hij meeliep naar haar huis, ook vond hij het niet geweldig dat ze zo snel weg was dat hij er niet eens iets tegenin kon brengen. Hij keek hoe ze wegrende, alsof ze het liefst zo snel mogelijk bij hem vandaan wilde komen. Hij ging op zijn rug liggen, niemand verwachtte hem om optijd thuis tekomen, waarom zou hij he tdan doen?

NIeuwe meet??

Jep, als jij zo'n plein aanmaakt wil ik wel beginnen

ik ga eerst eventjes iets anders doen en dan ga ik het zo aanmaken:)


Klaar: https://elemental.actieforum.com/t135-het-centrale-plein#1765

Sam had hen op zijn surfplank helemaal hierheen gevlogen. Het was al aan het begin van de avond, dus hij wist dat er niemand meer bij het meer zou zijn of zou komen. De zon stond nog een stuk boven de horizon en bescheen hen van achteren. Zo vlogen ze over het bos en Sam stuurde recht op het meertje af. Zodra ze er waren, stuurde hij niet richting het strand, maar hij ging richting het water. Hij stuurde de surfplank recht het water in en zorgde ervoor dat ze niet te hard door het water geraakt werden. Ze gingen kopje onder en de surfplank schoot meteen weer naar boven. Even later kwam ook Sam omhoog helemaal doorweekt in zijn kleren. Hij stuurde de surfplank naar zich toe en ging eraan hangen. Zo pikte hij Levi op. "Nou Handsome, nu zijn er twee dingen die we kunnen doen," zei hij lachend. "Of ik föhn ons droog en we gaan heerlijk eten op jouw kosten." Hij tikte tegen Levi's neus en schoof wat dichterbij. "Of we trekken onze kleren uit om ze te drogen te leggen en gaan zwemmen en eten wat korter op jouw kosten." Hij gaf Levi een zoen.

Het werd al donkerder maar de heme; zag er schitterend uit. Dat Orange, rooskleurige hemel. Het had wel iets romantisch maar Levi was nu eenmaal een kerel, die hechte daar niet zo aan. Aan die schitterende zonsondergang. De man keek met grote ogen hoe ze neerdaalde. “Sam…Sam..Sam! We gaan richting het wa-“ en op dat moment lagen ze er al in. Levi kwam proestend naar boven en helemaal van top tot teen doorweekt. “Mijn kleren” jammerde de man zachtjes terwijl hij werd opgepikt door zijn vriend. “Twee dingen? Sam spoor je nog helemaal?” Levi keek naar zijn doordrenkte schoenen, trok ze uit en liet het water eruit lopen. Hij voelde de tik tegen zijn neus maar de man zag er niet helemaal tevreden uit. Beetje chagrijnig zo in dat koude water. “Hm…” Hij begon al een beetje te glimlachen. “Dat was dus jouw plan, nu begrijp ik het” Levi begon zichzelf al uit te kleden. “Ik wil mij de kosten besparen dus dan kies ik voor optie 2” Hij hing zijn kleren netjes op een tak van een boom en sprong meteen het water in. “K-koud!” Hij maakte een vlam en hield dat bij zijn lichaam in de buurt om zichzelf op te warmen. “Je blijft mij verrassen, echt waar”

Sam moest lachen en zwom naar de kant. Daar trok hij ook zijn kleren uit en hij sprong weer in het water. "Als je het zo koud hebt, dan zal ik je maar even op komen warmen," zei hij en hij zwom naar Levi toe. Hij gaf hem een zoen en sloeg zijn armen om hem heen. Het was hier niet heel erg diep, dus ze konden gewoon staan. "Nou Handsome, moet ik je nog eens verslaan bij een wedstrijdje naar de overkant?" Hij grinnikte en gaf Levi nog een lange zoen. Hij tilde de man op en viel achterover in het koude water. Hij had het niet koud, want hij hield Levi dicht tegen zich aan en een vuurmeester was altijd warm, al konden ze daar vaak niets aan doen.

“Hoe wil jij mij dan opwarmen?” Soms kon Levi echt een simpele zijn. Sam kwam naar hem toe gezwommen en sloeg zijn armen om hem heen. Het was best romantisch zo in het water met de lucht in verschillende kleuren. Hij had de man ontzettend gemist en snoof zachtjes de geur op van, zijn lichaamsgeur want hij rook gewoon zo lekker altijd. In onderzoek was bewezen dat de lichaamsgeur al bepalend is voor als je iemand leuk gaat vinden of juist niet. Hij kuste hem innig terug. “Ja ik begin het al warmer te krijgen” Hij ging lekker dicht bij Sam staan, genoot van dit intieme moment zo naakt in het water. Stel je voor er kwamen mensen? Dachten vast dat hun naaktlopers waren. Hij werd gekust voor een langere tijd, werd opgetild en de beide mannen vielen zo in het water. “Aah Sam! Niet doen!” Hij begon zijn lichaamstemperatuur op te warmen en het water, althans de gedeelte waar ze in lagen. “Dit is beter” Je merkte dat de man zich nu begon te ontspannen met zijn hoofd op de borst van zijn vriend gerust. “Dit was wel een leuk idee”

"Duh, natuurlijk was dit een leuk idee," zei Sam lachend en hij drukte een zoen op Levi's hoofd. "Ik vind het alleen wel jammer dat we nu zo lang op het eten moeten wachten." Hij kneep speels in Levi's kont en gleed met zijn andere hand op zijn sixpack. Hij nam Levi mee naar ondieper water en ging zitten. "Maar ja, zolang ik bij jou zijn kan eten me niets schelen." Hij glimlachte en zoende Levi nogmaals, en nog een keer. Zijn hand gleed langzaam en soepel naar beneden tot Levi's schaamstreek.

“Och och och, hoor hem hier gaan! Het begint hier langzaam te stinken van arrogantie.” Zei die plagend terwijl hij speels aan de oor trok van Sam. “Je bent nog 22 Sam, niet zo hard van stapel lopen” Levi was alweer een jaartje ouder geworden, gister. Nu was die niet meer 24 maar 25. Bah hij voelde zich al uit… Op de kwart van een eeuw. “Ja want onze meneertje ik-heb-altijd-honger moet nu nog langer wachten” Hij voelde hoe Sam in zijn kont kneep. “Gaat het je een beetje ondeugd? Zo hier buiten?” Hij volgde zijn vriend naar ondieper water, deed zijn benen om Sam heen en zat nu ‘deels’ op hem. “Toch? Ik dacht dat eten bij jou op nummer 2 stond? Ik op nummer 3 en Tyson op nummertje 1 natuurlijk” Hij voelde de kleine kusjes wat hij wel schattig vond. Hij zou er nooit genoeg van krijgen, nooit want Sam bleef hem in alles gewoon prikkelen. Hij voelde de hand naar beneden glijden. “Sam…” zei Levi zachtjes. “Jij bent toch van het discrete?”

"Ik ben drieëntwintig, meneertje," zei Sam en hij keek Levi met opgetrokken wenkbrauw aan. "Jij hebt mijn verjaardag gemist en ik de jouwe. Dat doen we volgend jaar weer helemaal goed. "En jij deelt de eerste plek met Tyson, Levi. Jullie zijn allebei belangrijker dan eten." Hij glimlachte en gaf Levi een zoen. "Discrete?" vroeg hij en hij keek Levi niet begrijpend aan. "In kan je even niet helemaal volgen, en volgens mij hoeft dat ook niet." Hij gaf Levi nog een zoen en stopte brutaal zijn tong in zijn mond en liet zijn hand beneden het werk doen. "Je zei het zelf, ik ben volwassener geworden." Hij grinnikte en ging weer verder met Levi zoenen.

“Drieëntwintig?” Hij knipperde een aantal keren met zijn ogen. “Wanneer ben jij dan jarig geweest?” Wat erg dat die niet eens wist wanneer Sam jarig was. Toentertijd kwam dat niet ter sprake. “Klopt. Ik was gister jarig, voel mij echt zo’n opa” klaagde Levi. “Zie je die rimpels?” Hij wees naar zijn voorhoofd waar je nog geen enkele rimpel in zag. “Dadelijk ben ik lelijk en oud” zuchtte hij dramatisch. Hij hoorde dat hij de 1ste plaats deelde met Tyson wat Levi duidelijk verbaasde. “Echt waar?” Zijn ogen schitterde bij dit nieuwtje wat hij nu te weten was gekomen. “Ik bedoel daarmee dat je zoiets toch nooit buitenshuis wilt doen? Aan elkaar een beetje friemelen?” dat luisterde wat zachter alsof hij niet wilde dat ‘iemand’ het hoorde. Er bevond zich niemand anders behalve deze twee heren na. Levi voelde de tong van Sam brutaal zijn mond in glijden. Wow? Wanneer nam Sam het initiatief? En ook nog eens zo uit het niets? Levi begon zachtjes te kreunen want Sam was nog ergens heel goed in. Het handwerk. Zijn ademhaling ging veel sneller terwijl hij probeerde om zijn stemgeluid in toom te houden. “Sam…”hijgde hij zachtjes. “Stout jongentje” Hij gleed met zijn hand naar beneden en deed hetzelfde bij zijn vriend. Hij wilde dat Sam ook natuurlijk genoot. Levi hoopte echt dat er niet iemand langs kwam want die was zeker getraumatiseerd voor zijn leven. Zijn tong gleed ruw en passievol langs die van Sam.

"Lang geleden," zei Sam lachend. "En ja, ik zie ze. Maar je blijft een knapperd, Handsome." Hij glimlachte lief en keek Levi aan. "En ja, echt waar." Hij grinnikte en wreef met zijn vrije hand over Levi's rug en kont. Hij voelde hoe Levi ook bij hem aan de slag ging en vol van opwinding ging het bij Sam allemaal wat sneller.
Een half uur later keek Sam naar de lucht en hij keek Levi aan. "Ik denk dat we maar eens moeten gaan," zei hij en hij werd een beetje rood. Hij stond op, zich niet schamend voor wat nog rechtop stond en liep naar hun kleren. Hij föhnde het laatste beetje vocht eruit en trok ze weer aan. Hij wachtte op Levi en keek hem aan. "Dan gaan we nu maar eens eten," zei hij lachend en zijn buik stemde daar grommend mee in. Hij pakte zijn surfplank, liep naar Levi toe en gaf hem nog een zoen.

Wat een viespeuken die twee. Ze kennen duidelijk geen schaamte D: XD
__________

“Lang geleden? Schat zeg me eens de datum?” Hij was als nog van plan om een cadeautje voor Sam te kopen. Misschien moest die eens met de secretaresse overleggen of hij ergens een half uurtje vrij mocht nemen om dan naar de stad te kunnen gaan. “Nou! Je hoort juist te zeggen dat je niets ziet!” De man keek naar zijn spiegelbeeld, onderzoekend naar zijn zogenaamde rimpels. “Dat zeg je nu, als ik dadelijk oud en versleten ben” Hij wilde daar niet aan denken, aan de dag dat hij zijn eerste grijze haar kreeg. Stel je voor. Beide mannen waren in een verhit spel, Levi voelde hoe hij langzaam naar zijn hoogtepunt kwam en kreunde zachtjes. Een half uur gepasseerd, wat ging de tijd vlug als je dat soort dingen deed. Hij stond een beetje beduusd om, nog aan het bijkomen van Sam schitterende handwerk. “Ja…” zei hij met een hese stem. Levi was binnen enkele secondes al opgedroogd door zijn lichaamstemperatuur waardoor de druppels op zijn huid verdampen. Hij trok zijn kleding aan, deed zijn haren in model maar ze waren nog een beetje vochtig dus het zou weer wild worden. “Ja eten! Ik heb nu ook trek gekregen” Hij deed zijn arm om de hals van Sam, kuste hem terug en glimlachte. “Waar is je surfplank?”

"Twaalf mei," had Sam nog gezegd. Maar nu stond hij met zijn surfplank onder zijn arm. "Mijn surfplank heb ik hier vast, Handsome," zei hij lachend en hij liet hem vallen. Een halve meter boven de grond bleef hij zweven en Sam sprong er met Levi op. "Dus, welke kant gaan we op?" Uiteindelijk stuurde hij in de richting die Levi aanwees en op een windvlaag schoten ze ervandoor.

Waar gaan ze eten?

Daar stond de man dan met een tas over zijn schouder en en kleine koffer. Daarbij droeg hij in zijn andere hand ook nog eens een laptop tas omdat hij nog wat dingen te regelen had voor werk. Hij keek naar de luchtmeester die knikte en de lift omhoog liet gaan. Daarna kwam hij aan op de juiste verdieping, legde even zijn laptoptas op de grond om te kunnen aankloppen. Let the weekend begin.

Sam had net Tyson in zijn nieuwe wipstoeltje gezet toen er geklopt werd. Daar had hij op zitten wachten. Hij deed zijn best om niet naar de deur te rennen en deed uiteindelijk beheerst de deur open. "Goedemiddag Handsome," zei hij lachend en hij kon het niet laten om Levi toch een welkomstkus te geven. Hij gebaarde dat Levi binnen kon komen en sloot de deur. Hij hield zijn hand uit voor de jas, nam de tas aan en ging voor naar de woonkamer. Hij zette de tas naast de deur van zijn slaapkamer. Tyson keek vrolijk naar de nieuwkomer en zwaaide met zijn handjes en voetjes. Sam keek naar hem en vond het vertederend als altijd.

"Hoi" sprak Levi zachtjes uit wanneer de deur werd geopend. Hij kreeg meteen een welkomskus en dat voelde zo vertrouwd. Dat deden ze altijd toen Levi hier een aantal dagen was ingetrokken. Hij overhandigde zijn jas, gaf zijn tas en deed zijn koffer ook bij de deur van de slaapkamer, zijn laptop tas zette hij op de bank in de woonkamer. Daarna liep Levi naar Tyson en pakte zachtjes het handje vast. "Hallo Tyson, ik kom hier een paar dagen logeren, mag dat van jou? " Hij glimlachte en keek toen naar Sam. "Net zo vrolijk als zijn vader"

Tyson maakte kirrende geluidjes, hij was het er helemaal mee eens. Sam kwam naast hen staan en sloeg zijn arm om Levi heen. "Dus, hoe heb je die halve week zonder mij overleefd?" vroeg hij lachend. Eén van zijn vogels, de gele, streek neer op Levi's schouder en keek hem nieuwsgierig aan. Dat deden ze wel vaker bij nieuwe mensen. De andere twee landden op Tysons wipstoeltje en deinde mee op en neer. Tyson had de stoel nu bijna een week en hij had kennelijk uitgevonden, of ontdekte het steeds opnieuw, dat het een wip was als je je benen bewoog. Dus zo zat hij de hele dag en het verveelde hem niet. "Maar nu wil Ty vast wel bij ome Levi op schoot?" zei Sam en hij haalde Tyson uit zijn stoeltje en gaf hem aan Levi.